آیا همه ما باورهای غلطی درباره افسردگی داشتهایم؟
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۸۷۱۲
پژوهشی که نشان میداد افسردگی به دلیل سطوح پایین «هورمون شادی» یا همان سروتونین ناشی نمیشود، اخیرا یکی از پرخوانندهترین مقالههای پزشکی روز شد و بهطور گسترده در شبکههای اجتماعی پخش شد.
به گزارش بی بی سی، این مقاله به موجی از ادعاهای گمراهکننده درباره داروهای ضدافسردگی دامن زد که بسیاری از آنها، مقدار سروتونین مغز را افزایش میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مطالعه نشان نمیدهد که این داروها بیاثر هستند. ولی واکنشها به آن، سبب مطرح شدن پرسشهایی بجا، پیرامون نحوه درمان و طرز فکر ما درباره بیماریهای روانی شد.
بعد از اینکه سارا اولین دوره اختلال روانیاش را در اوایل دهه ۲۰ سالگی تجربه کرد، دکترها به او گفتند دارویی که برای او تجویز شده مانند «انسولین برای یک دیابتی» است. دارو ضروری است و یک نقص شیمیایی در مغز او را تصحیح میکند و لازم است تا آخر عمر آن را مصرف کند.
مادرش دیابت نوع اول داشت بنابراین او این مسئله را بسیار جدی گرفت. سارا میگوید حتی با اینکه به نظرش دارو داشت حالش را بدتر میکرد، به مصرف دارو ادامه داد. عاقبت صداهای تهدیدکنندهای شنید که به او میگفتند باید خودش را بکشد و منجر به درمان او با الکتروشوک شد.
اما همچنان این ادعا که او مانند یک دیابتی وابسته به انسولین، به داروی تجویزشده نیاز دارد، هیچ پایه و اساس پزشکی نداشت. او میگوید: «حس میکنید از طرف کسانی که معتمدتان هستند به شما خیانت شده.» واکنش او به داروها بسیار شدید بود، ولی پیام «فقدان تعادل شیمیایی» که او دریافت میکرد غیرمعمول نبود.
بسیاری از روانپزشکها میگویند خیلی وقت است این موضوع را میدانند که سطوح پایین سروتونین علت اصلی افسردگی نیست و این مقاله چیز جدیدتری به ما نمیگوید.
ولی واکنش غیرعادی گروه بزرگی از مردم به این معنا است که برای خیلیها موضوع تازهای بوده. اما بعضیها تا آنجا پیش رفتند که به جای آنکه بگویند داروهای ضدافسردگی از طریق اصلاح تعادل شیمیایی جواب نمیدهد، به این نتیجه نسنجیده رسیدند که داروها کلا جواب نمیدهند؛ و پزشکان هراسانند که در این آشفتگی و سردرگمی، مردم یکباره داروهایشان را کنار بگذارند و با خطر جدی عوارض ترک دارو مواجه شوند.
نهاد استانداردهای بهداشت و درمان بریتانیا، موسسه ملی سلامت و مراقبت عالی (NICE) میگوید این داروها نباید به یکباره و سرخود قطع شوند مگر در مواقع فوریتهای پزشکی و اینکه کاهش تدریجی مقدار دارو میتواند علائم ترک دارو را به کمترین حد برساند.
این پژوهش چه میگوید؟پژوهش اخیر هفده مطالعه مختلف را بررسی کرده و متوجه شده است که افراد دچار افسردگی نسبت به آنها که افسرده نیستند، سطوح متفاوت سروتونین در مغزشان ندارند. این یافتهها کمک میکند بتوانیم یک روش احتمالی عملکرد دارو را نفی کنیم؛ از طریق اصلاح یک کمبود.
دکتر مایکل بلومفیلد میگوید: «بسیاری از ما میدانیم که خوردن استامینوفن میتواند برای درمان سردرد مفید باشد و فکر نمیکنم کسی عقیده داشته باشد که به این دلیل سردرد میگیریم که در مغز به مقدار کافی استامینوفن وجود ندارد.»
این یعنی قرصهای ضدافسردگی جواب میدهند؟تحقیق نشان میدهد که قرصهای ضدافسردگی فقط کمی بهتر از قرصنماها یا پلاسیبو (قرصهای ساختگی که به افراد گفته میشود ممکن است واقعی باشند) نتیجه میدهند. درباره اینکه این تفاوت چقدر است، همچنان میان پژوهشگران بحث و اختلاف نظر هست.
در این میان، گروهی از افراد هستند که نتایج بهتری از داروهای ضدافسردگی میگیرند. فقط مشکل اینجاست که پزشک در زمان تجویز دارو، روش خوبی برای شناسایی آنها در دست ندارند.
پروفسور لیندا گسک از کالج سلطنتی روانپزشکان میگوید داروی ضدافسردگی «چیزی است که به خیلیها کمک میکند سریع حال بهتری پیدا کنند»، مخصوصا در وضعیت بحرانی.
اما پروفسور جوانا مونکریف، یکی از نویسندگان مقاله مربوط به سروتونین به این نکته اشاره میکند که بیشتر پژوهشهایی که به وسیله شرکتهای دارویی انجام شده، کوتاه مدت بودهاند؛ بنابراین ما اطلاعات کمی داریم از اینکه بعد از گذشت چند ماه اول، حال افراد چقدر بهتر میشود. پروفسور گسک با او موافق است: «شما باید [به بیمار]بگویید ما بازنگری را ادامه خواهیم داد و مصرف دارو را طولانیتر از آنچه به آن نیاز دارید، ادامه نخواهیم داد.»
این چیزی است که اغلب اتفاق نمیافتدمادامی که بدون درمان گذاشتن افسردگی خطرهایی در بر دارد، بعضی افراد پس از مصرف داروهای ضدافسردگی عوارض جانبی شدید و جدی را تجربه میکنند که نویسندگان پژوهش سروتونین فکر میکنند نیاز است در این مورد آگاهسازی شفافتری صورت گیرد.
بر طبق اطلاعات موسسه نایس (NICE)، این عوارض جدی میتواند شامل افکار خودکشی و اقدام به خودکشی، اختلال جنسی، بیحسی عاطفی و بیخوابی باشد. از پاییز گذشته به پزشکان بریتانیا گفته شده که پیش از آنکه دارو را امتحان کنند، باید ابتدا مشاوره، ورزش، ذهنآگاهی یا مراقبه را به افرادی که انواع خفیفتری از افسردگی دارند، پیشنهاد بدهند.
این پژوهش چطور تعبیر شد؟یکی از واکنشهای گمراهکننده ادعا داشت که این پژوهش نشان داده که تجویز قرصهای ضدافسردگی بر اساس «یک باور غلط» بوده است. ولی تمرکز این پژوهش اصلا به مصرف قرصهای ضدافسردگی نپرداخته است.
میدانیم که سروتونین نقش مهمی در وضعیت خلق و خوی ما بازی میکند بنابراین دست بردن در مقدار آن میتواند افراد را حداقل در کوتاهمدت شادترکند، حتی برای کسانی که سطوح پایین غیرمعمولی نداشته باشند. این کار ممکن است به مغز نیز کمک کند تا ارتباطهای جدیدی بسازد.
بعضی ادعا کردند این پژوهش نشان میدهد که افسردگی هرگز یک بیماری در مغز افراد نبوده بلکه واکنش به محیط اطرافشان است. دکتر مارک هاروویتز، یکی از نویسندگان مقاله میگوید: «البته که هر دوی اینهاست. ژنتیک شما بر میزان حساس بودنتان به فشار روحی تاثیر میگذارد.»
به نظر او، ممکن است بتوانیم «با مشاوره رابطه، توصیههای مالی، یا تغییر شغل»، بهتر به واکنش قابل درک افراد به شرایط سخت کمک کنیم تا مصرف دارو.
ولی زویی که در جنوب شرقی استرالیا زندگی میکند و تجربه افسردگی شدید و روانپریشی دارد فکر میکند تغییر نام افسردگی به «پریشانی» که احتمالا اگر ما «فقط مشکلات اجتماعی را درست کنیم» از بین میرود، بسیار سادهانگارانه است. او میگوید این کار افراد با بیماریهای روانی شدیدتر را کاملا نادیده میگیرد.
روانپریشی در خانواده او شایع است، ولی دورهها اغلب با اتفاقهای اضطرابآور مثل نزدیکی زمان امتحانها تحریک میشود. او میگوید توانسته «برآورد» کند که عوارض جانبی دارو به این «میارزد» که از عود کردن بیماری جدی جلوگیری شود؛ و آنچه همه کسانی که با بیبیسی در این زمینه صحبت کردند، موافق آن هستند این است که باید به بیماران اطلاعات بیشتری داد و اینکه بهتر به آنها توضیح داده شود تا بتوانند این محاسبات سخت را برای خودشان انجام دهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه افسردگی دارو های ضدافسردگی قرص های ضدافسردگی مصرف دارو دارو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۸۷۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جام بینالمللی یا آبروریزی ملی! چرا جام تختی با این شکل برگزار میشود؟/ شعار بیلبوردهای شهردار را باور کنیم یا میزبانی درجه۳ دبیر را ؟
در هفتهای که گذشت، جام به اصطلاح بینالمللی جهان پهلوان تختی در پایینترین سطح خود برگزار شد و کمترین کشور خارجی با نازلترین میزبانی در این رقابتها ظاهر شدند.
به گزارش تابناک ورزشی؛ چهل و چهارمین دوره رقابتهای بینالمللی کشتی فرنگی جام تختی که گویا تنها برای افزایش همین عدد و رقم دورههای برگزاریاش زحمت اجرای آن را میکشند، طی روزهای ۶ و ۷ اردیبهشت ماه با حضور کشتیگیرانی از ایران و تیمهای ارمنستان، سوریه و عراق در سالن شهرک نفت اهواز برگزار شد.
خجالت آور است اگر تعداد نفرات حاضر برخی از همین چند کشور را اینجا بنویسیم و باز هم نام "تیم" را روی آن بگذاریم.
در حالی که شاهد برگزاری تورنمنتهایی با قدمت کمتر اما اعتبار به مراتب بالاتر در کشورهای مختلف صاحب کشتی برای بزرگداشت مشاهیر خود در این رشته ورزشی هستیم، فدراسیون کشتی ایران و وزارت ورزش و جوانان، کمترین بهایی به اعتبار جام تختی به عنوان مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران نمیدهند و گویا دست به دست هم دادهاند تا آوازه اسطوره نیمقرن قبل ورزش اصیل ایران را به باد بدهند.
نه اینکه از نام تختی خوششان نیاید، بلکه با جام بینالمللی فجر هم که تداعی کننده انقلاب اسلامی منجر به استقرار نظام جمهوری اسلامی است هم همین کار را میکنند؛ مشکل بیدرایتی در مدیریت است که چوب حراج به سرمایه های فرهنگی ورزش ایران میزند.
زیاد به در و دیوار پایتخت و تبلیغات شهرداری تهران با نام غلامرضا تختی توجه نکنید. پشت این هیاهو و حرافی، هیچ عملی نیست و فقط شعار است. وگرنه اگر هنوز پای تختی بودیم ، لااقل از آن بودجههای چندهزار میلیاردی برنامههای عجیب و غریب ، مقداری برای حفظ اعتبار نامش در جام تختی هزینه میکردیم که اینطور به تورنمنتی درجه سه بدل نشود و برعکس، میدان نمایش و جولان بهترینهای دنیا شود.
ما طوری برنامهریزی میکنیم که حتی ملیپوش های خودمان هم رغبت نمیکنند در جام تختی کشتی بگیرند! نه امسال، که در آستانه المپیک هستیم و کشتیگیران ما مشغول کسب سهمیه یا اردوی آماده سازی قبل از سفر به بازیهای تابستانی پاریس هستند؛ سالهای قبل را هم دیدیم و همین آش بود و همین کاسه.
اگر به ورزش و رشته جذاب کشتی علاقمند باشید، بعید است این نامها را نشنیده باشید؛ ایوان یاریگین روسیه، وهبی امره ترکیه، دانکلوف و نیکولای پتروف بلغارستان، بالاوادزه گرجستان، یاشار دوغو ترکیه، ایوان پادوبنی داغستان، دیمیتری کرکین روسیه، واردانیان ارمنستان، رومن کوتوزوف روسیه، امره پولیاک مجارستان، الکساندر کارلین روسیه، بوایسار سایتییف روسیه و ....
اینها نام قهرمانان درگذشته یا زندهای است که به واسطه افتخارات و مدالهای ارزشمندی که در کشتی دنیا کسب کردهاند، اسم شان توسط فدراسیونهای ملی روی تورنمنتهای کشتی بینالمللی گذاشته شده است تا ادای احترامی به تلاشهای سخت شان در راه اهتزاز پرچم کشورشان باشد اما در ایران ، فدراسیون کشتی که در بخش سختافزاری طی پنجسال اخیر کارنامه درخشانی داشته و مدام هم روی این ساختمان سازی و تجهیز مانور میدهد، هیچ توجهی به مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران ندارد و انگار عمدی در تنزل این مسابقات وجود دارد!
رویدادی که روزگاری، شاهد حضور بزرگان و مدعیان کشتی جهان بود، امروز بر سر نخواستناش دعواست و هرسال برای قبول زحمت میزبانی باید منتظر نتیجه مذاکرات فدراسیون با وزارتخانهها و ادارات کل ورزش استانها و شرکت ها و اسپانسرها باشیم!
کشتی ایران با وجود نما و ویترین بزرگی که دارد، خالی و عاری از چرخش اقتصادی لازم شده است و علیرضا دبیر نتوانسته یک نظام منسجم مالی و درآمدزایی حرفهای و اصولی در آن پایهگذاری کند.
تورنمنتهای خارجی که نام برده شد، با اعطای جوايز ارزنده کشتیگیران سرشناس را به سمت خود جذب میکنند، و به واسطه قرار گرفتن در تقویم اتحادیه جهانی کشتی، عنوان جامهای رنکینگدار را به خود اختصاص دادهاند و در چرخه انتخابیهای جهانی و المپیک، نقش ایفا میکنند.
همین امر باعث شده در رقم زدن معادلات کشتی جهان نیز نقش عمدهای ایفا کنند و در انتخابات جهانی و قارهای هم رقبای ایرانی را کنار بزنند.
ما هم نشسته ایم و مدام میگوییم پس چرا کشتی ایران که روی تشک قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان و المپیک ، همیشه مدعی بوده، سهمی در بازی قدرت ندارد!
حقیقت این است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ، و در قواره بزرگتر، دولت های مختلف، ورزش اول کشور را رها کردهاند و عملا هیچ هزینهای برای حفظ آبرو و اعتبار آن نمیکنند.
اسامی نفرات برتر مسابقات جام تختی امسال را ببینید که در اهواز و به میزبانی یکی از شهرکهای وزارت نفت برگزار شد!
نفرات برتر نشان میدهد همه مدالهای طلا و ۸۰ درصد نشانهای نقره به ایرانیها رسید و ارمنیها گاهی نفرات درجه چندم کشتی ایران در برخی اوزان را شکست دادهاند. کار به جایی میکشد که آدم آرزو میکند کاش یکی از این خارجیها کشتیگیر ما را ببرد تا رویمان بشود در پسوند جام تختی بگوییم بینالمللی!
هم، سطح شرکتکنندگان خارجی و هم اسامی کمتر شنیده شده داخلی در این فهرست، خود گویای سطح مسابقات و میزان اعتبار فنی آن است. افرادی که در جام تختی مدال گرفتهاند، حتما زحمت خود را کشیدهاند و در سالهای آتی میتوانند جزو شانس ها و سرمایههای کشتی ایران در رقابتهای قارهای و جهانی و المپیک باشند اما اگر نامداران در این تورنمنت حضور داشتند، آنها نیز در تقابل با کشتیگیران برتر به سطح بالاتری دست میيافتند.
نویسنده: مجید کوهستانی
نفرات برتر جام تختی
۵۵ کیلوگرم:
۱- محمد حسینوند پناهی ۲- حسین بیژنی ۳- رامین احمدی و کیانوش شمشیری ۵- مهدی احدی زناب و پیام احمدی ۷- سعید اسماعیلی ۸- نورایر هاخویان (ارمنستان) ۹- محمدپویا اسدی (کرمان) ۱۰- مهدی کمالی
۶۰ کیلوگرم:
۱- پویا ناصرپور ۲- سجاد عباسپور ۳- علی احمدیوفا و علی نوربخش ۵- محمد اسدین (سوریه) و کامران عبدولی ۷- محمدجواد ابوطالبی ۸- حسین جاویدی ۹- سورن آقاجانیان (ارمنستان) ۱۰- رابرت کاراپتیان (ارمنستان)
۶۳ کیلوگرم:
۱- محمدمهدی کشتکار ۲- کاران اصلانیان (ارمنستان) ۳- داویت جوتیان (ارمنستان) و عارف محمدی ۵- رضا بهمنی و علیرضا اسفندیاری ۷- علیرضا اسدی ۸- محمد کمالی ۹- احمدرضا ناصرپور ۱۰- علی حاجیوند
۶۷ کیلوگرم:
۱- حجت رضایی ۲- امیرمحمد یارمحمدزئی ۳- هایک ملیکیان (ارمنستان) و امید حامدی ۵- آرمین محبثابت و غلامرضا عبدولی ۷- علی شیرزاد ۸- محمد اسکندری ۹- حسین اسفندیاری ۱۰- روبن میرانیان (ارمنستان)
۷۲ کیلوگرم:
۱- دانیال سهرابی ۲- علی دارابی ۳- شانت خاچاطریان (ارمنستان) و رضا ساکی ۵- علیاصغر سامدلیری و امیررضا عیسوند ۷- محمدامیر شوکتی ۸- مرتضی پورعیسی ۹- سعید ارجمند ۱۰- محمدرضا رضاپور
۷۷ کیلوگرم:
۱- غلامرضا فرخی ۲- علیرضا عبدولی ۳- سیدمحمد عربی و عارف حبیبالهی ۵- محمدرضا حجامی و احمد نجفی ۷- امیرمحمد صمدی ۸- محمدحسن حسینی ۹- حیدر یوسف جبار ۱۰- مسعود کاووسی
۸۲ کیلوگرم:
۱- اشکان سعادتیفر ۲- شاهین بداغی ۳- ساموئل گریگوریان (ارمنستان) و عباس مهدیزاده ۵- جمال اسماعیلی و علی محمودآبادی ۷- محمدحسین آزرم دخت ۸- احمد صلحدوست ۹- شکور فاتحی ۱۰- محمدامین حسینی
۸۷ کیلوگرم:
۱- محمدحسین محمودی ۲- بهروز هدایت ۳- ابوالفضل پایدار و آرشام بهرامزاده ۵- علی کبیری و محمدهادی صیدی ۷- نریمان مهمدی ۸- ابوالفضل سپهوند ۹- اشکان عبدولی ۱۰- حسین کلیوند
۹۷ کیلوگرم:
۱- شایان حبیب زارع ۲- هایک خلویان (ارمنستان) ۳- حسین بالی و امیررضا اکبری ۵- علی عابدی درزی و محمدصادق عبدالهی ۷- محمد نصرتی ۸- ابوالفضل حاجی وندی ۹- امیرمحمد نجفی ۱۰- حمیدرضا کشتکار
۱۳۰ کیلوگرم:
۱- محمدسروش رنجبر ۲- رازمیک کوردیان (ارمنستان) ۳- آلبرت واردانیان (ارمنستان) و مهرداد کلیوند ۵- امیرحسین کریمی و سید ابوالفضل میرزاده ۷- ابوافضل فتحی تزنگی ۸- امید محمودی ۹- مهدی حسین پور ۱۰- علیرضا حسنوند
ردهبندی تیمی: ۱- ایران ۲۵۰ امتیاز ۲- ارمنستان ۱۱۵ امتیاز ۳- سوریه ۱۰ امتیاز ۴- عراق ۴ امتیاز